Asbestzaak, waarbij verzoeker in ’70  en ’71 als monteur gewerkt heeft bij een rechtsvoorganger van verweerster. Diagnose maligne mesothelioom in ’21. Verweerster doet een beroep op de absolute verjaringstermijn, wat volgens de rechtbank in dit specifieke geval onaanvaardbaar is.

Aanrijding e-bike-fietser vs. voetganger op een fietspad, waarbij de fietser ernstig letsel oploopt. Geen aansprakelijkheid aan de zijde van de voetganger voor het ontstaan van het ongeval.

Ongeval motor vs. auto, waarbij laatstgenoemde geen voorrang verleende. Aansprakelijkheid werd nadien volledig en zonder voorbehoud erkend. Anderhalf jaar later wordt het VOA-rapport ontvangen, waarna Unigarant de erkenning herroept. De rechtbank meent dat de verzekeraar dit wel degelijk mocht doen.

Achteropaanrijding uit oktober ‘19, met nadien niet-objectiveerbare klachten aan de zijde van verzoeker: een 60 jarige man, zelfstandige, schilder. Verzoeker brengt de volgende klachten naar voren: nek, schouder, hoofdpijn en onderrug. De rechtbank komt tot een juridisch causaal verband, met uitzondering van de gestelde onderrugklachten.

Frontale botsing van wielrenners met dodelijke afloop. Die frontale botsing is ontstaan doordat de ene wielrenner – verzekerde van Achmea – na het afronden van een inhaalactie over een losgeraakt stuk tyleenbuis van 55mm reed, gelanceerd werd en op de weghelft van de andere wielrenner terecht kwam. Dat handelen kan verzekerde van Achmea worden toegerekend.

In de schaderegeling is discussie ontstaan over de gebondenheid van partijen aan een orthopedisch rapport en het opvragen, verzamelen en toezenden van ontbrekende informatie. Het verzoek om het rapport als uitgangspunt bij de onderhandelingen te verklaren wordt afgewezen, het tegenverzoek t.a.v. ontbrekende informatie wordt toegewezen.

Ongeval fiets vs. scooter, waarbij verzoekster orthopedisch letsel heeft opgelopen. Verzoekster – voor ongeval werkzaam bij een WSW-bedrijf, 57 jaar oud, Nederlandse taal niet machtig – stelt dat zij geen restverdiencapaciteit meer heeft en zodoende geen inkomen kan genereren. De rechtbank volgt de stelling van verzoekster, maar wijst het verzoek t.a.v. het VAV af.

Verzoekster komt ten val in een babywinkel, nadat zij een stap op een metalen plaat had gezet. De metalen plaat – aangebracht om hoogteverschil te overbruggen – zou zijn doorgebogen, waarna zij uit balans was geraakt. De rechtbank wijst aansprakelijkheid aan de zijde van de babywinkel af: geen gebrekkige opstal (ex art. 6:174 BW), geen gevaarzetting (ex art. 6:162 BW).

Achter de receptie is verzoeker – werknemer van verweerder – bij het pakken van een bureaustoel ten val gekomen. Het zou een ‘rommeltje’ en een ‘zooitje’ geweest zijn. De rechtbank meent dat er sprake is van een huis-, tuin- en keukenongeval, een ongelukkige samenloop van omstandigheden waar de werkgever niet voor hoefde te waarschuwen.

Verzoeker is moeilijk ter been en maakt onverwachte beweging naar links, waarbij hij in aanraking komt met een fietser (verweerder). Verzoeker stelt dat verweerder aansprakelijk is omdat hij hem met hoge snelheid aangereden heeft en de fiets niet tijdig tot stilstand kon brengen (artikel 19 RVV). Toedracht onduidelijk, vordering afgewezen.