Aanrijding tussen een motorrijder en een auto met aanhanger. Aansprakelijkheid vastgesteld van de automobilist.

Er vindt een reconstructie van het ongeval plaats voor een Verkeersongevallendeskundige (X). Na ontvangst van het rapport wijst de Nederlandse vertegenwoordiger de aansprakelijkheid af.

In deze procedure -waarin (verzoeker) de rechtbank verzoekt een beslissing omtrent de aansprakelijkheid te nemen- is -op de voet van art. 2 lid 6 WAM- betrokken het NBM, aldus (verweerder).

De rechtbank komt tot het oordeel dat (Y) -als de bestuurder van de auto met aanhanger- aansprakelijk is voor het ontstaan van het ongeval.

Uit het rapport van (X) blijkt dat (Y), nadat hij de weg had gevraagd en wilde keren, eerst over ongeveer een afstand van 10 meter rechtdoor is gereden over de weg, om vervolgens de keermanoeuvre in te zetten en naar links te draaien. De rechtbank is van oordeel dat, voor het bepalen van het moment dat (Y) zijn bijzondere manoeuvre heeft ingezet, uitgegaan moet worden van het moment dat hij daadwerkelijk naar links indraaide. Het feit dat (Y) al eerder zijn richtingaanwijzer naar links had uitgezet, doet daaraan naar het oordeel van de rechtbank niet af. Immers, het uitzetten van een richtingaanwijzer betekent slechts het aan het overige verkeer bekendmaken van de intentie een bepaalde richting in te slaan. De daadwerkelijke handeling mag echter pas uitgevoerd worden als deze, gelet op de verkeersregels en verkeerssituatie, ook feitelijk mogelijk is.

De politie heeft de afstand gemeten tussen de plaats waar (Y) (verzoeker) had zien staan en de ongevalslocatie. Deze bedroeg 79 meter. (X) concludeert in zijn rapport dat (verzoeker), op het moment dat (Y) de draai naar links inzette, zich op ongeveer 60 á 75 meter van de plaats van het ongeval bevond. Dit is ruim vóór de plaats waarop (verzoeker) zich bevond toen (Y) hem zag. Dit betekent dat (verzoeker), op het moment dat (Y) zijn keermanoeuvre inzette, zijn bijzondere manoeuvre (uit een uitrit de weg oprijden dan wel uit stilstand wegrijden) dus reeds had voltooid en op dat moment deelnam aan het verkeer op de weg, rijdend in de richting van (Y).

De rechtbank is derhalve van oordeel dat (Y) op het moment dat hij zijn keermanoeuvre inzette, (verzoeker) had moeten laten voorgaan door hem ongehinderd zijn weg te laten vervolgen. Nu hij dat heeft nagelaten, heeft hij gehandeld in strijd met de wettelijke plicht van art. 54 RVV en aldus jegens (verzoeker) onrechtmatig gehandeld.

(Verweerder) beroept zich -subsidiair en op basis van art. 6:101 BW- op de eigen schuld van (verzoeker). In deze kwestie is de te beantwoorden vraag is of een redelijk mens onder de gegeven omstandigheden zodanig anders gehandeld zou hebben dat het ongeluk niet zou hebben plaatsgevonden.

De rechtbank is van oordeel dat het niet onredelijk is om, na het wegrijden en tijdens het optrekken, op de tellers van een voertuig te kijken. (Verzoeker) had er daarnaast in redelijkheid geen rekening mee hoeven te houden dat (Y) zonder (nogmaals) te kijken de keermanoeuvre zou inzetten. Niet valt in te zien waarom (verzoeker) onder deze omstandigheden niet had mogen optrekken naar de toegestane 50 kilometer per uur en een lagere snelheid had moeten aanhouden.

Derhalve slaagt het beroep op art. 6:101 BW niet. De rechtbank bepaalt aldus dat (verweerder) aansprakelijk is voor de schade ten gevolge van het ongeval waarvan (verzoeker) slachtoffer is geworden.

Het aantal uren dat de raadsman heeft besteed aan het opstellen van het verzoekschrift (9,7 uur in totaal voor het daadwerkelijk opstellen van + de correspondentie en telefoongesprekken) komt de rechtbank niet buitenproportioneel voor. Het aantal uren dat de raadsman heeft besteed aan het bestuderen van het verweerschrift en het voorbereiden van de mondelinge behandeling wel: 15 uur. Dit aantal is bovenmatig en de rechtbank ziet aanleiding om het aantal te matigen en vast te stellen op 10 uur.

Inclusief het griffierecht van € 626,– worden de kosten begroot op € 7.005,85. Nu de aansprakelijkheid van (verweerder) vast staat, zal de verzochte veroordeling van (verweerder) in de kosten van dit deelgeschil worden toegewezen.