| Rechtbank Rotterdam, 24 juli 2019 | |
| Verzoeker is in 2017 een ongeval overkomen waarvoor NN aansprakelijkheid heeft erkend. Zaak is op de buitengerechtelijke kosten na geregeld. Door verzoeker wordt in deelgeschil volledige betaling van deze kosten gevorderd. | |
| Verzoek | Rechtbank |
| (1) Verzoeker vraagt in dit deelgeschil veroordeling van NN tot betaling van € 3.509,60 aan buitengerechtelijke incassokosten, | (1) Verzoeker is niet ontvankelijk verklaard in zijn verzoek omdat er op 3 april 2019 reeds finale kwijting is verleend aan de verzekeraar. De totstandkoming van een minnelijke regeling tussen partijen is dus niet meer aan de orde, die regeling is er immers al. De deelgeschilprocedure staat daarom niet meer open voor verzoeker. |
| (2) met begroting van de kosten van dit deelgeschil op een bedrag van € 4.521,17. | (2) Uit het feit echter dat verzoeker NN na betaling van € 10.000,00 wat zíjn (im)materiële schade betreft finale kwijting verleent, in combinatie met de opmerking verderop in de e-mail van 13 maart 2019 dat de gemáchtigde van verzoeker een reactie op zíjn kosten afwacht, kan de kantonrechter niet anders dan de conclusie trekken dat verzoeker zijn vordering op NN wat de schade als bedoeld in artikel 6:96 BW betreft, op een of andere manier verkocht heeft aan zijn gemachtigde, dan wel beschouwt als een kwestie tussen NN en die gemachtigde. Het feit dat verzoeker zelf niet op de mondelinge behandeling verscheen ondersteunt deze zienswijze.
De discussie over de kosten wordt gevoerd tussen de gemachtigde van verzoeker en NN. Een deelgeschilprocedure leent zich echter niet voor die discussie. Geen kostenveroordeling. |
De kantonrechter heeft meerdere factoren laten meewegen in de beslissing over het nog over schade van verzoeker zelf ging. Nu blijkt dat het niet gaat om de ‘persoon die een ander aansprakelijk houdt voor schade die hij lijdt door dood of letsel’ wordt verzoeker niet-ontvankelijk verklaard.