Hof Arnhem, 13 december 2011, LJN: BU8395
Juridische misslag rechter in deelgeschilprocedure door het ziekenhuis te veroordelen in proceskosten terwijl de aansprakelijkheid van het ziekenhuis niet vaststaat.
Lastig altijd, een vergissing van de rechtbank die enorm veel geld kost om recht te zetten. Doe je dat nu wel, of niet…
Het gaat hier dus niet om een deelgeschil, maar om een executiegeschil dat daaruit voortvloeit.
De rechtbank had hier ten onrechte de verwerende partij in de kosten veroordeeld. In kort geding in twee instanties krijgt de verwerende partij wat dit betreft (natuurlijk) het gelijk aan haar zijde.
4.3 Naar het oordeel van het hof kan ook in een executiegeschil met betrekking tot een beschikking in een deelgeschilprocedure de schorsing of staking van de executie van een beschikking worden bevolen, indien de executierechter van oordeel is dat de executant, mede gelet op de belangen van de geëxecuteerde en eventuele andere belanghebbenden, geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij gebruikmaking van zijn bevoegdheid om tot tenuitvoerlegging over te gaan. Dat zal het geval kunnen zijn indien de te executeren uitspraak klaarblijkelijk op een juridische of feitelijke misslag berust of indien de tenuitvoerlegging van de beschikking op grond van na de uitspraak voorgevallen of aan het licht gekomen omstandigheden klaarblijkelijk aan de zijde van de geëxecuteerde een noodtoestand zal doen ontstaan, waardoor de onverwijlde tenuitvoerlegging niet kan worden aanvaard. Het is in beginsel aan het ziekenhuis om gemotiveerd te stellen en zonodig te bewijzen dat [appellante] geen in redelijkheid te respecteren belang heeft om tot tenuitvoerlegging van de beschikking van 2 december 2010 over te gaan.
4.4 Het ziekenhuis stelt, onder verwijzing naar artikel 1019aa van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) onder meer dat de rechter in een deelgeschilprocedure pas tot een veroordeling van de begrote kosten kan komen indien en voorzover de aansprakelijkheid van de wederpartij van de benadeelde in voldoende mate vaststaat. Nu de aansprakelijkheid juist in geschil is gebleven, is de rechter in de deelgeschilprocedure ten onrechte overgegaan tot het uitspreken van een proceskostenveroordeling. Volgens het ziekenhuis dient dit aangemerkt te worden als een juridische misslag, en dient om die reden geconcludeerd te worden dat [appellante] geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij executie van de proceskostenveroordeling.
4.5 Op grond van artikel 1019aa lid 1 Rv begroot de rechter in de deelgeschilprocedure de kosten bij de behandeling van het verzoek aan de zijde van de persoon die schade door dood of letsel lijdt in de beschikking. In het tweede lid van artikel 1019aa Rv is bepaald dat de in het eerste lid bedoelde kosten gelden als kosten als bedoeld in artikel 6:96 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Ingevolge artikel 1019aa lid 3 Rv is artikel 289 Rv, waarin is bepaald dat de eindbeschikking tevens een veroordeling in de proceskosten kan inhouden, niet van toepassing op de deelgeschilprocedure.
In de Memorie van Toelichting bij de Wet deelgeschilprocedure voor letsel- en overlijdensschade (hierna: de toelichting), TK, vergaderjaar 2007-2008, 31 518, nr. 3, p. 19 is er duidelijkheidshalve op gewezen dat de begroting van de kosten van de deelgeschilprocedure als zodanig nog geen veroordeling inhoudt van de wederpartij van de benadeelde. Zonder zodanige veroordeling levert de beschikking voor deze kosten derhalve geen executoriale titel op. Een veroordeling kan worden verzocht als onderdeel van het verzoek tot het geven van een beslissing op het deelgeschil. Het spreekt, aldus de toelichting, vanzelf dat de rechter de wederpartij niet tot betaling van de begrote kosten zal veroordelen als diens aansprakelijkheid voor de door de benadeelde geleden schade onvoldoende vaststaat.
4.6 Uit artikel 1019aa leden 1, 2 en 3 Rv en de toelichting daarop blijkt dat de rechter in de deelgeschilprocedure ingeval de aansprakelijkheid voor de geleden schade onvoldoende vaststaat dient te volstaan met een begroting van de proceskosten, zonder daarbij een proceskostenveroordeling uit te spreken. Nu de rechter in de deelgeschilprocedure uitdrukkelijk niet heeft geoordeeld over de aansprakelijkheid (partijen zijn het van meet af aan oneens over de aansprakelijkheid, doch geen van hen heeft dat in die procedure ter beoordeling aan de rechter voorgelegd), had die rechter moeten volstaan met een begroting van de proceskosten. Op grond hiervan is het hof voorshands van oordeel dat de beschikking van 2 december 2010, voor zover het de veroordeling van het ziekenhuis in de proceskosten betreft, berust op een juridische misslag. Het moet er dan ook voor worden gehouden dat [appellante] geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij gebruikmaking van haar bevoegdheid om tot tenuitvoerlegging van dat deel van de beschikking over te gaan. Hierop stuit het hoger beroep van [appellante] af.