Toedracht van ongeval kapitein op schip is onduidelijk: uitvoerige bewijsvoering niet geschikt voor deelgeschilprocedure.

De kantonrechter wijst het verzochte jegens (verweerders c.s.) af. Voor beoordeling aansprakelijkheid is uitvoerige bewijslevering nodig en daar is een deelgeschil niet voor geschikt. Daarnaast zijn de buitengerechtelijke onderhandelingen überhaupt nog niet begonnen.

Niet alleen moet worden beoordeeld of de ruimte waar (verzoeker) liggend werd aangetroffen toen voldeed aan de daaraan te stellen veiligheidseisen, waarbij ook een rol kan spelen wat de mate van voorzienbaarheid van (uitglijd)gevaar is geweest alsook de mate van bezwaarlijkheid van de tegen dat gevaar te nemen maatregelen, ook als die verder gaan dan de ter zake geldende (minimum)eisen. Ook kan zonder nader onderzoek c.q. bewijslevering niet als vaststaand worden aangenomen dat (verzoeker) ten val is gekomen doordat hij (wegens gladheid) in de bewuste ruimte is uitgegleden.

Verder speelt bij de aansprakelijkheidsvraag mee of (verzoeker) de kennelijke onveiligheid van de ruimte waar hij ten val gekomen is, voorafgaand aan het incident heeft gemeld en (verweerder 2) daarop geen (directe) actie heeft ondernomen, alsook de vraag welke juridische betekenis toekomt aan de omstandigheid dat (verzoeker), destijds kapitein op het schip en daarmee verantwoordelijk voor de veiligheid aan boord, die gestelde onveiligheid kort voor het incident heeft geconstateerd en besproken heeft met een collega maar zich op gelijke wijze als hij daarvoor gewoon was in die gesteld onveilige ruimte heeft begeven en daar, volgens de door hem gegeven lezing als gevolg van gladheid, ten val is gekomen.

Gegeven het doel de buitengerechtelijke onderhandelingen te bevorderen, dient de rechter te beoordelen of de verzochte beslissing voldoende kan bijdragen aan de totstandkoming van een vaststellingsovereenkomst. De investering in tijd, geld en moeite moet aldus worden afgewogen tegen het belang van de vordering en de bijdrage die een beslissing aan de totstandkoming van een minnelijke regeling kan leveren. Deelgeschillen waarvan derhalve te verwachten is dat de beantwoording daarvan kostbaar is en veel tijd in beslag zullen nemen, bijvoorbeeld omdat uitvoerige bewijsvoering en deskundigenberichten nodig zijn, zullen zich minder snel lenen voor behandeling in een deelgeschilprocedure.

In dit geval is, gezien het voorgaande, op meerdere punten bewijslevering geïndiceerd om de aansprakelijkheidsvraag te kunnen beoordelen. Dienaangaande wordt geoordeeld dat voor de beantwoording van de door (verzoeker) hier voorgelegde aansprakelijkheidsvraag het voeren van een bodemprocedure (veel meer) aangewezen is.

Bij dit alles komt dat er in dit geval geen onderhandelingsproces op gang is gekomen en dat vervolgens zou zijn gestagneerd. (Verzoeker) heeft de onderhavige procedure als deelgeschil is gestart alvorens (verweerders c.s.) een inhoudelijk standpunt hadden ingenomen en kenbaar gemaakt ten aanzien van hun aansprakelijkheid. Een dergelijke handelwijze, zonder dat er sprake is van enig begin van onderhandelingen, duidt er naar het oordeel van de kantonrechter op dat in dit geval de deelgeschilprocedure is ingezet om (verweerders c.s.) aan de onderhandelingstafel te dwingen en daarvoor is deze procedure niet in het leven geroepen.

De kantonrechter komt tot de slotsom dat (verzoeker) de deelgeschilprocedure prematuur heeft ingezet.