| Rechtbank Den Haag 8 november 2013 | |
| Op 1 december 2011 heeft een aanrijding plaatsgevonden waarbij op het moment dat [verzoekster] stil stond voor het verkeerslicht de verzekerde van Klaverblad met haar voertuig tegen de achterzijde van het voertuig van [verzoekster] is gereden (hierna: het ongeval). Klaverblad heeft de aansprakelijkheid voor de gevolgen van het ongeval erkend. Sinds het ongeval heeft verzoekster klachten en berperkingen aan haar nek, schouders, rug en benen en heeft zij posttraumatische stressstoornis. | |
| Verzoek | Rechtbank |
| [verzoekster] verzoekt bij wijze van deelgeschil ex artikel 1019w-1019cc van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv) te verklaren voor recht dat Klaverblad aansprakelijk is voor de schade aan haar voertuig en dat de door haar ervaren klachten en beperkingen in causale relatie staan tot het ongeval. | De rechtbank is, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, met Klaverblad van oordeel dat [verzoekster] niet, althans onvoldoende heeft aangetoond dat de botsing (noemenswaardige) schade aan haar voertuig heeft veroorzaakt.Zoals onder 4.2 is overwogen is voldoende gebleken dat de impactsnelheid niet meer dan 15 km/u was. Volgens de Richtlijn Whiplash 2008 (p. 18 en herhaald op p. 64) zijn er sterke aanwijzingen dat een impactsnelheid tot circa 15 km/u geen letsel veroorzaakt. Gelet hierop en gelet op de omvang van het gestelde letsel en de letselschade bestaat, zoals Klaverblad terecht heeft opgemerkt, een discrepantie die niet (zonder meer) verklaarbaar is. Het had op de weg van [verzoekster] gelegen om nader te onderbouwen dat de door haar gestelde klachten toch door het ongeval veroorzaakt kunnen zijn, hetgeen zij echter heeft nagelaten. Bovendien heeft [verzoekster] nagelaten om medische informatie over te leggen waaruit blijkt dat zij de betreffende klachten vóór het ongeval niet had. Tot slot kan op basis van de thans overgelegde stukken niet worden beoordeeld of er ten aanzien van deze klachten een alternatieve verklaring bestaat. Het voorgaande leidt ertoe dat ook het verzoek te verklaren voor recht dat de door [verzoekster] ervaren klachten en beperkingen in causaal verband staan tot het ongeval zal worden afgewezen. |
| Voorts verzoekt [verzoekster] de aan de procedure verbonden advocaatkosten te begroten op € 1.645,60 (inclusief btw) en Klaverblad te veroordelen tot betaling van dat bedrag en de overige kosten van de procedure. | [verzoekster] heeft niet bestreden dat zij reeds voor het aanhangig maken van deze procedure bekend was met het standpunt van Klaverblad dat er een discrepantie is tussen het klachtenbeeld dat door [verzoekster] wordt gesteld en de geringe impact van het ongeval. Gelet hierop en gelet op hetgeen een verzoeker naar vaste rechtspraak ten minste aan informatie dient te verstrekken ter onderbouwing van haar stellingen dat er schade is geleden als gevolg van een ongeval – waarbij in dat verband met name kan worden verwezen naar de overwegingen 4.2, 4.4, 4.7 en 4.9 van deze beschikking – had [verzoekster] op voorhand duidelijk kunnen en behoren te zijn dat het verzoek zoals dat thans is voorgelegd aan de rechtbank niet zou slagen. De rechtbank heeft hierbij tevens in aanmerking genomen dat het doel van een deelgeschil is duidelijkheid te verkrijgen over hetgeen partijen verdeeld houdt. Zoals reeds overwogen dienen partijen alle daartoe relevante informatie in het geding te brengen. De kosten van deze procedure komen gezien het voorgaande niet voor vergoeding in aanmerking. |
Begrijpelijke beslissing van de rechtbank Den Haag. Nu verzoekster onvoldoende haar standpunten heeft onderbouwd en op voorhand had kunnen weten dat het deelgeschil zoals dat is voorgelegd niet kan slagen, is de rechtbank van oordeel een begroting van de kosten in dat geval achterwege kan blijven. Is dit nu niet zo’n typerende “nooit geschoten, altijd mis” zaak…natuurlijk er worden geen kosten toegewezen, maar wezenlijk risico wordt noch door claimante, noch door belangenbehartiger gelopen en dan is het wel makkelijk om het ‘maar eens te proberen’.