De zaak betreft een verkeersongeval op 1 juli 2021, waarbij verweerder letselschade heeft opgelopen. Allianz, de verzekeraar van de tegenpartij, heeft aansprakelijkheid erkend en voorschotten betaald. In het kader van de schadeafwikkeling is een deskundigenonderzoek uitgevoerd door neuroloog [naam 1], maar Allianz wil dat dit rapport niet als bindend uitgangspunt geldt.

De rechtbank overweegt dat het deskundigenrapport zorgvuldig tot stand is gekomen en geen zware gebreken vertoont. Daarom wijst de rechtbank het verzoek van Allianz af.

De benadeelde partij verzocht daarnaast om aanvullende voorschotten en vergoedingen voor juridische en administratieve kosten. De rechtbank wijst het verzoek om extra voorschotten af, omdat onvoldoende is aangetoond dat de betrokkene door het ongeval blijvend arbeidsongeschikt is. Wel worden deels de kosten voor de boekhouder en de registeraccountant toegewezen.

De vader van verzoeker is op zijn fiets verongelukt na een aanrijding met een vrachtwagen. Er is discussie over de schadevergoedingsplicht; de verzekeraar vindt dat zij gehouden is 50% van de schade te betalen. Verzoeker verzoekt de rechtbank te bepalen dat verweerder 100% van de schade moet betalen.

De rechtbank oordeelt dat verweerder niet meer dan 50% van de schade hoeft te betalen. Verweerder wordt veroordeeld tot betaling van 50% van de buitengerechtelijke kosten en 100% van de kosten van het deelgeschil (volgens de rechtbank omdat het percentage eigen schuld nu juist de inzet is geweest van de deelgeschilprocedure).

[verzoeker] reed met een veegwagen, toen [betrokkene] met een vrachtwagen achterop [verzoeker] is gebotst. [Verzoeker] droeg tijdens het ongeval geen gordel, omdat hij bij zijn werkzaamheden regelmatig moet in- en uitstappen. [Verzoeker] is met ernstig letsel per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. De rechtbank wijst het verzoek tot volledige vergoeding door TVM toe en veroordeelt TVM tot betaling van de kosten van het deelgeschil.

Een werknemer raakte gewond door een steekvlam tijdens het vullen van zuurstofflessen. De kantonrechter acht de zaak ongeschikt voor een deelgeschil vanwege het ontbreken van voldoende bewijs over schending van de zorgplicht, waardoor geen oordeel over aansprakelijkheid kan worden gegeven.

Het gaat hier om een ongeval op een voetpad, waar de fietser (verzoeker) gebruik van mocht maken en de bromfietser niet. De rechtbank komt tot de conclusie dat de bromfietser aansprakelijk is, behoudens eventueel later te bewijzen eigen schuld aan de zijde van de fietser.

Verzoekers vroegen in een deelgeschil om aansprakelijkheid van NN voor schade na een aanrijding. De rechtbank wees dit af: er is geen (resterende) schade door letsel en de toedracht van het ongeval is onduidelijk, waardoor nadere bewijslevering nodig is. Deelgeschil is daarom ongeschikt.

Ongeval op een gelijkwaardige kruising, waar verweerder (fietser, ongemotoriseerde) verzoeker (scooter, gemotoriseerde) voorrang had moeten geven. Reflexwerking art. 185 WVW: geen overmacht, causaal 85% in het nadeel van verweerder en na billijkheidscorrectie 90%

Verzoekster stelde pigmentvlekken en brandwonden te hebben opgelopen na een laserbehandeling bij huidkliniek Dreamskin. Ze stelde dat Dreamskin onzorgvuldig had gehandeld. De rechtbank oordeelde dat er geen sprake was van blijvende ernstige klachten en dat Dreamskin had gehandeld zoals van een redelijk bekwaam opdrachtnemer mag worden verwacht. Er was bovendien door verzoekster ingestemd met de bekende risico’s van de behandeling. De vordering tot aansprakelijkheid werd daarom afgewezen.

Verzoeker was een deelgeschil begonnen om aansprakelijkheid vast te laten stellen. Dat wordt afgewezen. De rechtbank vindt het deelgeschil in strijd met de goede procesorde, omdat er ook nog een bodemprocedure over aansprakelijkheid loopt.

[verzoeker] stelt dat werkgever aansprakelijk is voor de (letsel)schade die is ontstaan tijdens het kabel trekken. Hierbij moesten collega’s tegelijk aan een kabel trekken, maar was [verzoeker] de enige die daadwerkelijk hard trok.