Verzoeker stelt dat hij als gevolg van 2 ongevallen letsel schade heeft opgelopen. Al bijna 3 jaar vraagt regelend verzekeraar NN om medische en schade-technische stukken, ter onderbouwing van de gestelde schade. Bewijslevering noodzakelijk, waar een deelgeschil zich niet voor leent.

Verzoeker is op 17 juli 2023 betrokken geraakt bij een kettingbotsing met drie voertuigen. Betrokkene reed voor een Tesla en daarachter reed een bij ASR verzekerde Iveco bestelbus. Op basis van de schadeformulieren en het proces-verbaal komt de rechtbank tot de conclusie dat de Iveco de bestelbus heeft doorgedrukt op het voertuig van verzoeker. ASR is daarom gehouden de schade van verzoeker te vergoeden.
Het verzoek om een voorschot van € 137.403,- wordt grotendeels afgewezen omdat causaal verband tussen de gestelde klachten en het ongeval ontbreekt. De rechtbank oordeelt dat er sprake is van een consistent klachtenpatroon. Omdat informatie over de medische voorgeschiedenis niet is overgelegd, kan niet worden beoordeeld of de klachten ook bestonden voor het ongeval en of er een alternatieve verklaring is. ASR wordt veroordeeld tot het betalen van een voorschot van € 5.000,-.
De advocaat van verzoeker hanteert een uurtarief van € 285,- per uur en hanteert voor een deel van de uren een opslag van 25% vanwege specialisatie. De rechtbank wijst de extra opslag af omdat in het uurtarief van € 285,- al rekening is gehouden met specialisatie.

[Verzoeker] liep ernstig letsel op door een vuurwerkexplosie. Hij stelde zijn vriend [verweerder] aansprakelijk op basis van art. 6:173 en 6:162 BW omdat die vriend dat stuk vuurwerk had gegeven. De rechtbank oordeelde dat geen sprake was van een gebrekkige zaak of onrechtmatig handelen.

Verzoekster] stelde de gemeente Den Haag aansprakelijk voor letsel na een val over een uitstekende stoeptegel. De rechtbank oordeelde dat de toedracht van de val onvoldoende was onderbouwd en dat het wegdek niet als gebrekkig of gevaarlijk kan worden beschouwd.

Verkeersongeval tussen twee fietsers op een fietspad. De verzoekster liep ernstig letsel op nadat de verweerder zonder richting aan te geven naar links stuurde tijdens een inhaalmanoeuvre. De rechtbank oordeelde dat de verweerder aansprakelijk is, omdat zij artikel 18 RVV en artikel 5 WVW overtrad door niet achterom te kijken en geen voorrang te verlenen aan achteropkomend verkeer.

In 2010 is verzoeker als motorrijder betrokken geweest bij een ongeval. Hij heeft daarbij uiteenlopend letsel (waaronder hoofdletsel) opgelopen en enige tijd op de IC gelegen. Er is orthopedisch, neurologisch, neuropsychologisch en psychiatrisch onderzoek gedaan. Er blijft discussie over de causaliteit tussen ongeval en beperkingen.

Op 3 juni 2020 is verzoekster een achteropaanrijding overkomen. Zij stelt als gevolg van dit ongeval onder meer nek-, schouder- en rugklachten, hoofdpijn, tintelingen in de pinken, onrustige benen, cognitieve klachten, concentratieklachten, vermoeidheidsklachten en psychische klachten te ervaren.

De medisch adviseur van het Waarborgfonds geeft aan dat er op enig moment gesproken wordt over een psychosomatische component van de klachten. Betrokkene heeft een gastric bypass gehad en de medisch adviseur vraagt om het huisartsenjournaal vanaf twee jaar voor de datum van de gastric bypass t/m heden. Dit omdat medici een verband aangeven tussen overgewicht, psychische aandoeningen/klachten alsmede de gezondheid gerelateerde kwaliteit van leven.

De zaak betreft een deelgeschil over aansprakelijkheid bij een verkeersongeval tussen een bestelauto en een vrachtwagen. [Verzoeker] stelde dat [verweerder 1] onvoldoende afstand hield en in strijd handelde met artikel 19 RVV 1990. De rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was om aan te nemen dat [verweerder 1] onrechtmatig handelde, mede vanwege een gebrek aan sterk ondersteunend bewijs voor de verklaring van [verzoeker].

De zaak betreft een deelgeschil over de vergoeding van zorgschade na een verkeersongeval waarbij een minderjarige ernstig letsel opliep. De ouders claimen vergoeding voor verleende mantelzorg. De rechtbank kon de omvang van de schade niet begroten door een geschil over de uren en het uurtarief (huiswerkbegeleiding versus thuisonderwijs). Deskundige input is noodzakelijk.

Achteropaanrijding, waarna verzoekster ervoor kiest om de schaderegeling via de SVI-verzekeraar te laten lopen. Na afbreken schaderegeling door i.v.m. geconstateerde fraude, klopt verzoekster (pas) aan bij de WA-verzekeraar. Het vorderingsrecht uit hoofde van de WAM was toen allang verjaard.