De hond van verweerster heeft de hond van verzoekster doodgebeten. Er wordt verzocht voor recht te verklaren dat verweerster (risico)aansprakelijk is voor materiële en immateriële schade (ook van de dochter van verzoekster, die getuige was) en de kosten deelgeschil te begroten.
Een ervaren ruiter viel van haar paard nadat een loslopende hond de paarden langdurig opjoeg. De rechtbank oordeelde dat de hondenbezitter aansprakelijk is en er slechts 10% eigen schuld kan worden toegepast (via de billijkheidscorrectie), omdat het ongeval hoofdzakelijk werd veroorzaakt door de oncontroleerbare hond en niet door handelen van de ruiter.
Verzoeker valt van een paard, in de manege van verweerder. Het staat vast dat verweerder bezitter is van het paard. Over de gemaakte afspraken, getuigen en de precieze toedracht van de val bestaat geen duidelijkheid. Afwijzing van het verzoek, wel begroting kosten.
De pitbull van verweerder rent in een park achter minderjarige verzoeker aan. Hierbij komt zij ten val. Verweerder – opgeroepen, maar niet verschenen ter zitting – is op grond van art. 6:179 BW aansprakelijk voor de schade van verzoeker.
Toen verzoekster aan het paardrijden was trapte het paard van haar zus - dat schuin voor haar reed - naar achteren, tegen haar knie. Zij viel van haar paard en liep een verbrijzelde knie en een gebroken onderbeen op. De aansprakelijkheidsverzekeraar van de zus heeft aansprakelijkheid erkend, maar doet een beroep op 50% eigen schuld vanwege onvoldoende afstand houden. Dat acht de rechtbank juist.
Rechtbank Noord-Holland, 23 juni 2022 Verzoekster is van het paard van verweerster gevallen en heeft daarbij letsel opgelopen. Partijen (beiden particulier) hebben afgesproken dat verzoekster het paard van verweerster geheel voor eigen risico mocht berijden en verzorgen. De bewijslast van…
