Verzoeker liet zijn nagels vaker knippen door zijn partner. Daar ging op een gegeven moment iets bij fout: de partner knipte ‘in het leven’, met vervelend letsel tot gevolg. De vraag is of dat het nagelknippen onrechtmatig maakt.
Op 3 juni 2020 is verzoekster een achteropaanrijding overkomen. Zij stelt als gevolg van dit ongeval onder meer nek-, schouder- en rugklachten, hoofdpijn, tintelingen in de pinken, onrustige benen, cognitieve klachten, concentratieklachten, vermoeidheidsklachten en psychische klachten te ervaren.
De medisch adviseur van het Waarborgfonds geeft aan dat er op enig moment gesproken wordt over een psychosomatische component van de klachten. Betrokkene heeft een gastric bypass gehad en de medisch adviseur vraagt om het huisartsenjournaal vanaf twee jaar voor de datum van de gastric bypass t/m heden. Dit omdat medici een verband aangeven tussen overgewicht, psychische aandoeningen/klachten alsmede de gezondheid gerelateerde kwaliteit van leven.
Verzoekster verzet zich hiertegen en verzoekt de rechtbank onder andere voor recht te verklaren dat zij deze informatie niet hoeft aan te leveren.
De zaak betreft een deelgeschil over aansprakelijkheid bij een verkeersongeval tussen een bestelauto en een vrachtwagen. [Verzoeker] stelde dat [verweerder 1] onvoldoende afstand hield en in strijd handelde met artikel 19 RVV 1990. De rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was om aan te nemen dat [verweerder 1] onrechtmatig handelde, mede vanwege een gebrek aan sterk ondersteunend bewijs voor de verklaring van [verzoeker].
Verzoeker heeft op 3 juni 2016 een jongere, van wie hij de begeleider was, aangetroffen in zijn slaapkamer nadat deze zelfmoord had gepleegd. Partijen twisten over de vraag of verzoeker schade heeft geleden in de uitoefening van zijn werkzaamheden en of Pluryn daar als zijn werkgever voor aansprakelijk gehouden kan worden.
De kantonrechter oordeelt allereerst dat sprake is van schade in uitoefening van de werkzaamheden. Door de medisch adviseur van Pluryn is in het medisch advies aangegeven dat de oorzaak van de klachten veeleer in het verleden, maar dus niet uitsluitend. Dit, in combinatie met de rapportage van de psycholoog, is voor de kantonrechter voldoende om te oordelen dat ook het incident van 3 juni 2016 een oorzaak is van de klachten.
Ten aanzien van de zorgplicht overweegt de kantonrechter dat Pluryn het suïcidepreventiebeleid niet op orde had omdat er geen beleid was ter voorkoming van suïcide. Dit lag wel op haar weg, omdat kenbaar was dat het ging om een locatie voor gesloten jeugdhulp met jongeren met steeds complexere psychiatrische problematiek. Ook ontbrak passende scholing voor de medewerkers. Het verweer van Pluryn dat de medewerkers volgens de Arbeidsinspectie juist hebben gehandeld, laat onverlet dat zij niet voldoende waren toegerust om met deze complexe problematiek om te gaan.
Ook is er onvoldoende nazorg geboden aan verzoeker. Slachtofferhulp is ingeschakeld en er is een herdenkingsbijeenkomst geweest, maar door Pluryn is niet weersproken dat geen sprake was van op verzoeker toegesneden, gestructureerde en geplande nazorg.
De kantonrechter verklaart voor recht dat Pluryn niet heeft voldaan aan haar zorgplicht en aansprakelijk is voor de schade als gevolg van het ongeval op 3 juni 2016.
Aansprakelijkheidsvraag in deelgeschil. Duik in ondiep water van een recreatieplas met hoge dwarslaesie als gevolg. Aansprakelijkheid van de exploitant van de recreatieplas en de provincie als toezichthouder. Artikel 6:162 BW. Kelderluikcriteria. Beroep op eigen schuld. De rechtbank oordeelt dat de provincie niet aansprakelijk is en de exploitant wel, en dat sprake is van eigen schuld. Na toepassing van de billijkheidscorrectie moet 90% van de schade aan verzoeker worden vergoed.
Een fietser botste tijdens een triatlontraining in het donker tegen een paaltje. De fietser stelde de gemeente aansprakelijk, omdat de weg volgens hem gebrekkig zou zijn ingericht (art. 6:174 BW). De rechtbank oordeelde dat de weg niet gebrekkig was: de verkeerssituatie was voldoende overzichtelijk en beveiligingsmaatregelen voldeden aan de eisen van redelijkheid, mede gelet op de beperkte middelen van de gemeente.
De zaak betreft een letselzaak waarin de verzoekster vergoeding van schade claimt na een aanrijding. Het Waarborgfonds Motorverkeer (WBF) vroeg inzage in uitgebreide medische informatie, waaronder gegevens over een eerdere gastric bypass operatie, om het causaal verband te onderzoeken. De rechtbank oordeelde dat beperkte inzage proportioneel is, waarbij de privacy van verzoekster deels moest wijken voor een eerlijk proces. Het verzoek tot een aanvullend voorschot werd afgewezen.
Een (destijds) 10-jarige jongen is op zijn fiets aangereden door een automobilist. Als gevolg daarvan heeft hij onder andere hersenletsel opgelopen. Partijen hebben geen overeenstemming bereikt over de benoeming van een deskundige. Er wordt eenzijdig opdracht gegeven tot verrichting van een neuropsychologisch onderzoek.
In deelgeschilprocedure vordert het slachtoffer dat dit (eenzijdige) neuropsychologische onderzoek als hulponderzoek voor de neuroloog kan worden gebruikt. Dit verzoek wordt door de rechtbank afgewezen. De verzekeraar heeft een verzoek tot het gelasten van een voorlopig deskundigenbericht ingediend. De rechtbank beveelt in het voorlopig deskundigenbericht een onderzoek door een door de verzekeraar voorgestelde deskundige.
Aanrijding tussen twee auto’s bij uitrit hotel. Verkeersfout enerzijds en flinke snelheidsovertreding anderzijds.
Als gevolg van een verkeersongeval in 2019 kampt verzoeker met aanhoudende lichamelijke en psychische klachten. Partijen hebben gezamenlijk besloten een psychiatrische expertise te laten verrichten. Na ontvangst van het concept-rapport heeft verweerder een beroep gedaan op zijn blokkeringsrecht. Verweerder heeft vervolgens laten weten geen medewerking te zullen verlenen aan een nieuw psychiatrisch onderzoek.
Eiser was betrokken bij verkeersongeval, waarvoor de verzekeraar aansprakelijkheid heeft erkend. Er is discussie ontstaan over het causaal verband tussen deze gestelde klachten en het ongeval. Het psychiatrisch onderzoek (uitgevoerd op gezamenlijk verzoek) en het neurologisch onderzoek (uitgevoerd na deskundigenbericht) geven geen aanleiding om een causaal verband aan te nemen. Eerdere verzoeken om een revalidatiearts en een verzekeringsarts werden door de rechtbank in 2022 afgewezen.
Verzoeker is in 2010 aan een nekhernia geopereerd. Op enig moment is hij vanwege toenemende pijnklachten onderzocht door een neuroloog en bleek nog steeds sprake te zijn van een beknelling van zijn nek. Op 29 februari 2012 is verzoeker geopereerd. Op 6 april 2012 heeft er een hersteloperatie plaatsgevonden vanwege uitval in de rechterschouder en hypersensitiviteit in het dermatoom C6. Daarbij is een schroef is verwijderd, een schroef is herplaatst en een schroef is vervangen door een haakje. De gebruikte schroeven hadden een lengte van 20 mm. De door partijen ingeschakelde deskundige, dr. Bouma, komt tot de conclusie is dat er onzorgvuldig is gehandeld doordat er schroeven van 20 mm zijn gebruikt.
De rechtbank oordeelt dat niet is gebleken van ernstige bezwaren tegen het rapport van dr. Bouma. SMK is aansprakelijk voor de gevolgen van het medisch onzorgvuldig handelen.
Tijdens het fixeren van een bewoner heeft verzoeker zijn knie gestoten aan een uitstekend hoekplaatje dat aan het bed van een bewoner was bevestigd ter versteviging van het bed. Hierdoor had hij een diepe snee onder zijn knieschijf.
De kantonrechter komt tot het oordeel dat de werkgever aansprakelijk is omdat het metalen hoekplaatje zo geplaatst is dat de medewerker zich daaraan open kon halen, terwijl er een beter alternatief mogelijk was.
Verzoeker stelt dat hij op 14 november letselschade heeft opgelopen in de bakkerij waar hij werkte. Bij het duwen van een zware deegkuip naar de lift, zou het rechterwieltje van het apparaat in een gat zijn terecht gekomen, waarna de hendel van het apparaat zou zijn losgeschoten. Hoewel aannemelijk is dat hij op enig moment vóór 17 november letsel heeft opgelopen, is niet bewezen dat hij dit letsel heeft opgelopen tijdens zijn werk bij verweerder.
Verzoeker zat achterop een ondeugdelijke scooter bij een 15-jarige bestuurder. Een bij Allianz verzekerd voertuig heeft de scooter niet zien aankomen en heeft bij het optrekken de scooter geraakt. Verzoeker heeft het Waarborgfonds als eerste aangesproken. Het waarborgfonds heeft verzoeker naar Allianz verwezen. Allianz heeft vervolgens de behandeling van de letselschadeclaim van verzoeker in behandeling genomen en daarbij een beroep doet op 50% eigen schuld. De rechtbank weegt in deze zaak de causale bijdrage van ieder van de partijen en komt tot de conclusie dat verzoeker, Allianz en het Waarborgfonds ieder 33% hebben bijgedragen aan het ontstaan van de schade. Allianz omdat haar verzekerde geen voorrang verleende, het Waarborgfonds omdat de bestuurder 15 jaar was, geen geldig rijbewijs bezat, een niet WAM-verzekerde en gebrekkige scooter reed en verzoeker omdat hij had kunnen zien dat er geen deugdelijke verlichting aanwezig was. De billijkheidscorrectie kan nog een factor van belang zijn indien komt vast te staan dat verzoeker wist dat de bestuurder van de scooter 15 jaar was. Voor bewijslevering is in een deelgeschil echter geen ruimte.
Op zondag 23 februari 2020 vindt er een eenzijdig ongeval plaats, waarbij eiser (als bestuurder van een personenauto) letsel oploopt. Eiser stelt de provincie als wegbeheerder aansprakelijk op grond van artikel 6:174 en/of artikel 6:162 BW, omdat de weg niet voldeed aan de eisen die daaraan gesteld mogen worden en sprake was van een gevaarzettende situatie, zonder dat de provincie daar maatregelen voor had genomen. Er lag namelijk een grote plas water op de weg door hevige regenval en door een natuurlijke verlaging in de weg stroomde al het water naar dit punt.
Om de vraag te beantwoorden of de weg gebrekkig is ingericht, is nadere bewijslevering nodig.
Ongeval fiets vs. scooter, waarbij verzoekster orthopedisch letsel heeft opgelopen. Verzoekster – voor ongeval werkzaam bij een WSW-bedrijf, 57 jaar oud, Nederlandse taal niet machtig – stelt dat zij geen restverdiencapaciteit meer heeft en zodoende geen inkomen kan genereren. De rechtbank volgt de stelling van verzoekster, maar wijst het verzoek t.a.v. het VAV af.
Verzoekster komt ten val in een babywinkel, nadat zij een stap op een metalen plaat had gezet. De metalen plaat – aangebracht om hoogteverschil te overbruggen – zou zijn doorgebogen, waarna zij uit balans was geraakt. De rechtbank wijst aansprakelijkheid aan de zijde van de babywinkel af: geen gebrekkige opstal (ex art. 6:174 BW), geen gevaarzetting (ex art. 6:162 BW).
Wielrenner stelt dat hij plotseling moest uitwijken voor een passerend bestelbusje, dat hij toen met zijn racefiets in de berm is gereden en dat hij vervolgens is gevallen, bij de poging om met zijn racefiets weer op de weg te geraken. De rechtbank wijst aansprakelijkheid aan de zijde van de wegbeheerder af.
Verzoeker is in juni 2014 en september 2014 meerdere malen door verschillende artsen gezien. Op 4 september 2014 wordt op een MRI-scan een herseninfarct gediagnostiseerd. Verzoeker heeft het ziekenhuis aansprakelijk gesteld voor de schade die hij lijdt als gevolg van de tekortkomingen in de medische behandelingsovereenkomst door het ziekenhuis in juni 2014 en september 2014. Hoewel de rechtbank tot de conclusie komt dat op 2 momenten sprake is van tekortkomingen aan de zijde van het ziekenhuis, kan een causaal verband (nog) niet worden aangenomen.
Verzoekster liep bij een aanrijding met een stadsbus ernstig letsel op. Er is geprobeerd de zaak te regelen, maar partijen zijn het niet eens geworden. Nu wordt de rechtbank verzocht zich uit te laten over de omvang van de zorgschade. De rechtbank meent dat de zaak zich niet leent voor een deelgeschil en wijst de verzoeken af.
Ongeval uit ’11, waarbij verzoeker als voetganger werd aangereden door bestuurder van het WA-verzekerde voertuig. Na meerdere orthopedische expertises wordt nu verzocht om Allianz te bevelen medewerking te verlenen aan deskundigenonderzoek door een revalidatiearts + verzekeringsgeneeskundige. Afwijzing van dit verzoek.
Verzoekster denkt dat verweerster wilde doorrijden zonder voorrang te verlenen aan verzoekster. Verzoekster is tegen een lantaarnpaal gebotst door haar uitwijkmanoeuvre.
Verzoekster stelt dat betrokkene 1 een verkeersfout heeft gemaakt en houdt Achmea aansprakelijk. De rechtbank wijst de aansprakelijkheid af, omdat niet is komen vast te staan dat betrokkene 1 een verkeersfout heeft gemaakt.
Na het laten uitvoeren van 2 orthopedische expertises, zijn de onderhandelingen tussen verzoeker en Allianz vastgelopen. In de visie van verzoeker moet Allianz medewerking verlenen aan een 3e expertise, door een revalidatiearts en een VG. Dit verzoek wordt afgewezen, aangezien het verzoek op geen enkele wijze kan bijdragen aan het bereiken van een VSO.
