Verzoeker is gevallen tijdens haar (uitzend)werkzaamheden bij de gemeente. Zij stelt daarbij letsel te hebben opgelopen en houdt de gemeente daarvoor aansprakelijk. De kantonrechter is van oordeel dat sprake is van een huis-, tuin- en keukenongeval.
Buschauffeur rijdt achterop auto die bestuurd wordt door iemand zonder rijbewijs en die zich bovendien treiterachtig gedroeg. Verzoeker verzoekt de kantonrechter voor recht te bepalen dat Achmea aansprakelijk is. De kantonrechter wijst dit verzoek toe, omdat de aanrijding nu eenmaal door fout buschauffeur ontstond.
Er heeft een botsing plaatsgevonden tussen twee auto’s. Partijen zijn verdeeld over wie er voorrang had moeten verlenen. Verzoekster vindt dat de verzekerde van NN voorrang had moeten verlenen, omdat hij afsloeg, uit een uitrit kwam en met het invoegen een bijzondere verrichting deed. NN betwist dat en meent dat het juist verzoekster was die voorrang had moeten verlenen, omdat zij een uitrit uitreed en subsidiair omdat de botsing plaatsvond op een gelijkwaardige kruising en de verzekerde van NN van rechts kwam.
Bij het laden/lossen is onderdeel van de lading van een trailer gevallen en op verzoeker terechtgekomen, die daardoor een lage dwarslaesie opliep. Hij stelt de werkgever van de mensen van het bouwbedrijf (niet het aan dat bedrijf gerelateerde transportbedrijf) die hem hielpen bij het laden en lossen aansprakelijk, omdat hij meent dat zij voor een onveilige situatie hebben gezorgd.
Verkeersongeval op een kruising tussen een rechtdoor gaande bromfietser en een linksaf slaande automobilist, ter hoogte van een verhoogde middenberm. De rechtbank komt na bespreking van de aansprakelijkheid, eigen schuld, causale verdeling en billijkheidscorrectie tot volledige aansprakelijkheid a.d.z.v. de automobilist
Bij een aanhouding voor een woninginbraak is verzoeker in zijn linkerarm gebeten door de ingezette politiehond. De wond is uiteindelijk geïnfecteerd geraakt en hij is daaraan geopereerd. Na een aangifte van zware mishandeling is niet besloten tot vervolging van de hondengeleiders en een art. 12 SV procedure leidde tot niets. Uiteindelijk heeft hij de politie aansprakelijk gesteld, omdat hij meent dat het er bij zijn aanhouding ten onrechte geweld is toegepast. De politie heeft – ook na een voorlopig getuigenverhoor – aansprakelijkheid afgewezen en zodoende is dit deelgeschil gestart.
Deelgeschil letselschade. Afwijzing verzoeken. Meerdere aanrijdingen, meerdere verzekeraars. Geen aanvullend voorschot en geen vergoeding buitengerechtelijke kosten. Verzoeken onnodig en onterecht ingesteld.
Ongeval motor vs. auto, waarbij laatstgenoemde geen voorrang verleende. Aansprakelijkheid werd nadien volledig en zonder voorbehoud erkend. Anderhalf jaar later wordt het VOA-rapport ontvangen, waarna Unigarant de erkenning herroept. De rechtbank meent dat de verzekeraar dit wel degelijk mocht doen.
Achter de receptie is verzoeker – werknemer van verweerder – bij het pakken van een bureaustoel ten val gekomen. Het zou een ‘rommeltje’ en een ‘zooitje’ geweest zijn. De rechtbank meent dat er sprake is van een huis-, tuin- en keukenongeval, een ongelukkige samenloop van omstandigheden waar de werkgever niet voor hoefde te waarschuwen.
Verzoek leent zich niet voor behandeling in een deelgeschilprocedure; beantwoording van de rechtsvraag zal veel tijd in beslag nemen omdat uitvoerige bewijslevering nodig is nu bijna elk onderdeel van de zaak tussen partijen in geschil is. Afwijzing op grond van artikel 1019z Rv.
Verzoekster is aangereden door een verzekerde van verzekeraar. Verzoekster voert in het verzoekschrift aan dat haar voertuig daarbij beschadigd is geraakt en dat zij materiele en immateriële schade heeft opgelopen. De kantonrechter is van oordeel dat niet is gebleken van letsel zodat deze zaak ten onrechte als deelgeschil is aangebracht. Verzoekster is niet ontvankelijk verklaard in haar verzoek.
Verzoeker is op 4 mei 2022 een motorongeval met letsel overkomen. Achmea heeft aansprakelijkheid erkend voor de gevolgen van het ongeval. De schade met uitzondering van de buitengerechtelijke kosten is geregeld. Partijen hebben discussie over het gehanteerde uurtarief van de belangenbehartiger. De belangenbehartiger hanteert een uurtarief van € 189,50 ex btw (inhoudelijke werkzaamheden) en € 69,50 ex btw (administratieve werkzaamheden) Achmea wil maximaal € 100,00 ex btw vergoeden. Omdat niet specifiek om een bedrag is gevraagd is de vraag dossieroverstijgend en draagt de beslissing niet bij aan het tot stand komen van een vaststellingsovereenkomst.
Tijdens het winkelen bij de Action heeft verzoeker letsel opgelopen. Verzoeker zat gehurkt op de grond voor een schap. Een andere klant, die onbekend is gebleven, pakte boven het hoofd van verzoeker een Boedhabeeld van 4,5 kilo uit het bovenste schap. De klant liet het beeld uit zijn handen glippen en het beeld viel precies op het hoofd van verzoeker. De rechtbank stelt dat dit – in tegenstelling tot hetgeen verzoeker stelt – geen sprake is van gevaarzettend handelen door Action. Zij spreekt van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
Verzoekster liep als passagier letsel op bij een ongeval dat was veroorzaakt door de bestuurder die lachgas had gebruikt tijdens de rit. De verzekeraar doet een beroep op 50% eigen schuld, vanwege het niet (goed) dragen van de gordel en vanwege het lachgasgebruik.
Verzoeker was tijdens zijn werk als maaltijdbezorger per scooter betrokken bij een verkeersongeval. Daarbij liep hij letsel op. Hij stelt zijn werkgever aansprakelijk.
Terwijl verzoeker een relatie had met verweerster heeft zij hem een kus op zijn oor gegeven. Verzoeker stelt daardoor oorsuizen te hebben opgelopen en stelt verweerster daarvoor aansprakelijk. Verweerster heeft niet gevaarzettend gehandeld door verzoeker een kus op zijn oor te geven en aldus de rechtbank niet aansprakelijk voor het ontstaan van letsel.
Verzoekster is ten val gekomen door een afscheiding met een hoogte verschil van 4 centimeter tussen het voetpad en het fietspad. Op grond van artikel 6:174 en 6:162 BW wordt aansprakelijkheid van gemeente als wegbeheerder gevorderd. De rechtbank wijst de aansprakelijkheid af omdat de afscheiding tussen het voetpad en het fietspad niet gebrekkig of gevaarlijk is.
In de kwestie tussen verzoeker en NN is er nog discussie over enkele schadeposten: HH en BGK. De rechtbank komt tot een gedeeltelijke toewijzing m.b.t. de HH. De rechtbank wijst het verzoek om de openstaande BGK te vergoeden volledig af. Ook betreffende de kosten deelgeschil is de rechter helder, waarna een forse matiging volgt.
Verzoeker heeft na een aanrijding in 2019 last van (niet objectiveerbare) klachten. Als gevolg van eerdere TIA’s was hij al beperkt belastbaar. Bij een eerdere mondelinge behandeling in deelgeschil hebben partijen afgesproken dat er een expertise zou plaatsvinden, om de causaliteit te beoordelen.
Op 31 augustus 2019 vond er een ongeval plaats waarbij een personenauto en een motorrijder betrokken waren. Uit een – door partijen overeengekomen – expertise naar de toedracht van het ongeval kwam naar voren dat de automobilist linksaf sloeg en daarbij het naderende verkeer voor had moeten laten gaan. Daarnaast was zijn rijbewijs ten tijden van het ongeval geschorst. De motorrijder reed op zijn beurt (veel) te hard (tussen de 70 en de 95 km/h waar de toegestane snelheid slechts 50 km/h bedraagt) en maakte voorafgaand aan het ongeval een ‘wheelie’. Partijen discussiëren over de aansprakelijkheidsvraag en de toepassing van de billijkheidcorrectie en de eigen schuld in de zin van artikel 6:101BW.
In het nieuwe kantoorpand van de Staat – met nieuwe trappen – komt verzoekster (werknemer) ten val. De kantonrechter acht de Staat aansprakelijk voor de val van haar werknemer: zij had maatregelen moeten treffen om ongevallen op de trap te voorkomen.
De bewijslast van de toedracht ligt in dit soort zaken bij de automobilist. Partijen hebben afgezien van de mogelijkheid om getuigen te horen. de rechtbank stelt vervolgens vast dat uit de stukken niet blijkt dat de door Reaal gestelde toedracht is bewezen en dus is Reaal volledig aansprakelijk.
Op 21 december 2019 vond er een ongeval plaats in Den Haag, waarbij verzoeker met zijn scooter ten val kwam. De personenauto die (vermoedelijk) geen voorrang verleende zou na het ongeval zijn doorgereden. Verzoeker doet een beroep op de voorzieningen van het Waarborgfonds. Het Waarborgfonds neemt een afwijzend standpunt in, omdat van enige betrokkenheid van de personenauto niet is gebleken.
Bij een aanrijding waren drie voertuigen betrokken: de huurauto van [verzoeker] , de auto van de verzekerde van Achmea de heer [X] en de camperbus van [Y]. [Verzoeker] beweert ten tijde van het ongeval in zijn voertuig te hebben gezeten, waar nek- en pijnklachten uit zouden voortvloeien. Verzekeraar betwist niet dat er een aanrijding heeft plaatsgevonden tussen [X] en de huurauto van [verzoeker] , maar wel dat [verzoeker] tijdens de aanrijding in de huurauto zat. Daarom zou zij niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor letselschade als gevolg van die aanrijding. Het verzoek tot verklaring van recht van de aanwezigheid van [verzoeker] in zijn auto tijdens het ongeval wordt afgewezen.
